Voor mijn moeder

En als je voor de halve wereld een taart maakt tegenwoordig, maak je er natuurlijk ook eentje als je eigen moeder jarig is. Met in mijn achterhoofd wetend wat mam leuke kleuren vind en welke stijl ze wel kan waarderen heb ik geprobeerd er wederom iets leuks van te maken. De prikkers heb ik er ter plaatse in gedrukt, geen doos is zo hoog om dat goed te vervoeren. En het is natuurlijk wel de bedoeling dat die heelhuids aankomt bij de jarige.

Sinterklaas

Al weken ben ik van te voren bezig om de decoraties te maken, het neemt veel tijd in beslag. Als ik weer een pakje klaar heb bewaar ik hem netjes in een afgesloten bakje, zo kan ik avond aan avond lekker freubelen. Beetje bij beetje ontstaat zo in mijn hoofd het eindresultaat, het moet alleen nog uitgevoerd worden. Dit keer is de taart bedoeld voor het hockeyteam van onze jongste dochter. Ieder neemt iets mee te eten of te drinken en zij wilde graag een mooie taart meenemen die we uiteindelijk samen af hebben gemaakt. De dames zijn allemaal even enthousiast.

Het moet wel lila zijn

Deze taart is gemaakt voor een jonge dame die van lila houd. De ouders reageerden al enorm verrast toen ik de taart afleverde en al snel daarna liet de jarige zelf via Facebook weten hoe enorm blij te zijn met haar verjaardagstaart. Een trotse foto werd getoond, dat zijn de leukste complimenten. Immers wil ikzelf graag de taart mooi vinden die de deur uit gaat, echter moet de ontvanger natuurlijk dol enthousiast zijn. En als dat dan weer gelukt is kan mijn dag niet meer stuk.

Mijn eerste geboortetaart is een feit

Zelf ben ik de fase van pasgeborenen allang gepasseerd, voor ons heerlijke pubers in huis. Zeventien jaar geleden deelden we bij een geboorte nog beschuit met muisjes uit, anno 2013 delen we taart. En hoe mooi is het om in de kleuren van het geslacht van de baby te mogen knutselen. Wel is dit anders werken dan andere opdrachten, immers dient een bevalling zich zelden op de uitgerekende datum aan. Ik heb weer iets nieuws kunnen uitproberen en daar ook weer zeer zeker van geleerd. Wat in ieder geval erg leuk was aan deze taart is dat zowel de moeder als de oma van de kleine "spruit" goede bekenden zijn.

Bloementaart met rand van chocoladesticks

Vandaag maar eens voor een iets andere afwerking gekozen dan anders, namelijk chocoladesticks. Eigenlijk heel simpel maar het geeft een verbluffend resultaat. En zo komt de chocolade liefhebber ook weer eens aan zijn trekken.
Deze afwerking heeft ook nog een leuk bijkomend voordeel, als je nog moeite hebt met de onderkant netjes afwerken van je taart is er niemand die dit ziet.

Tennistaart voor een jarige

Erg handig is het als er wat hobby's of andere interesses bekend zijn van degene waarvoor de taart bestemd is. Zo kun je ieder taart een persoonlijk tintje geven. Dit keer houd de jarige wel van een potje tennis en van de natuur. Daar heb ik de volgende combinatie van gemaakt. De opdrachtgever is erg enthousiast over de taart, wat de jarige ervan vind is mij op dit moment nog niet duidelijk. Ik heb gekozen voor een confiture laagje en een laagje bastogne vulling. Weer eens een ander smaakje dus.

Vijftig tinten, maar dan anders

Voor een jarige die Abraham ziet is een taartje "anders" wel leuk volgens mij. Het is mijn eerste stapeltaart, maar met de juiste voorbereidingen en informatie over het how to do is het eigenlijk niet heel veel anders dan een enkelvoudige taart maken. Het eindresultaat vind ik wel een groot verschil vergeleken met de niet stapeltaarten. En zo heb ik steeds weer een nieuwe uitdaging aan te gaan. De ene taart heb ik gevuld met bokkepootjescreme en limoenbavarois met stukjes citroenschil. De andere heeft dezelfde crème en dan nog een vruchtenlaagje eraan toe gevoegd. Een lekkere combinatie.

Liefdevol hart 2

Onze jongste dochter is momenteel helemaal gek van roze, licht of donker, het maakt niet uit.

Als het maar zoet overkomt.

En alleen roze is niet genoeg, als jarige ben je zo ongeveer een prinses en daar hoort toch ook wel zo hier en daar een beetje goed bij.

Bij deze taart gaat niet alle eer naar mezelf, de jarige heeft minstens net zoveel gedaan dan ik.

Prachtig om zo samen in de keuken bezig te zijn.

Liefdevol hart

Na enkele ronde taarten ben ik wel toe aan iets anders.
Een hart moet het maar worden, we gaan stap voor stap de moeilijkheidsgraad opvoeren.
Ondertussen heb ik al bakken vol met decoraties staan, hoog tijd om die eens te gebruiken.
Eigenlijk is het een simpel taartje geworden, mijn enige reden voor het maken is het oefenen van andere vormen te bekleden.
Echter is de smaak bij het opeten er niet minder op.

Wintertaart voor een jarige

Buiten is het koud, wat is er dan mooier dan een taart afleveren met winterse tafereeltjes.
Bij een temperatuur van zo'n 5 graden onder nul past wel een ijswak of sneeuwman.
Aangevuld met wat sneeuwkristallen en sneeuwballen levert het een mooi plaatje op.
Dit keer heb ik gekozen voor een vulling van amaretto koekjesroom en abrikozenconfiture.

Mooi door eenvoud

De ene keer is het een druk taartje, de andere keer houden we het simpel.
Dit is typisch zo'n voorbeeld van een eenvoudig taartje en juist daardoor is die zo mooi.
Speciaal gemaakt voor een collega die pas hun nieuwe woning zijn gaan bewonen.
De complimenten waren groot.

Herfsttaart voor een jarige

Een van mijn eerste echte taarten was een taart voor een jarige vriend van de hockeyclub.
Zo enthousiast als ik was begon ik al op de woensdag, op zich geen enkel probleem.
Het is zelfs handiger om je kapsel al eerder te bakken.
Maar ja, dan is die klaar en dan...wachten?
Dat is iets waar ik niet zo goed in ben.
Heel voorzichtig ging ik toch telkens een stapje verder, vullen, afsmeren, bekleden en ja, toch ook de decoraties lagen er binnen niet al te lange tijd opgeplakt.
Mooi, rust in de donder, de taart was af.
Nu alleen nog even wachten tot zaterdag en ik hem weg kon geven.
Tot mijn grote schrik zag ik wat scheurtjes in het marsepein ontstaan, oeps, toch iets te enthousiast geweest?
Met angst en beven bekeek ik zo ongeveer ieder uur de taart en waar ik al bang voor was...de scheurtjes werden scheuren.
Foute boel dus, wederom werk aan de winkel.
In aller ijl opnieuw aan het bakken, vullen, afsmeren en bekleden.
Wat een geluk dat ik met de decoraties al iets te fanatiek was geweest, genoeg op voorraad om nog een taart te kunnen versieren.
Uiteindelijk is het dan ook gelukt om 's avonds een pronkstukje af te leveren bij de jarige voorzitter.

Met veel enthousiasme werd de taart in ontvangst genomen en met even veel enthousiasme werd die naar een veilige plek verhuisd, niet bedoeld voor de hongerige monden van de aanwezige gasten schijnbaar.

Even voorstellen

Hallo, dit is allemaal een beetje nieuw voor mij.
Ik in blog-land, wie had dat gedacht.
Hoe vaak ik ga bloggen weet ik nog niet, dit is vast afhankelijk van hoe actief ik ben met bakken.
Ik ben Henriët Potze en heb sinds een aantal maanden er een nieuwe hobby bij, een lekkere hobby.
Taarten van fondant en marsepein wel te verstaan.
Niet een "gezonde" hobby, wel een hele lekkere.
Onlangs heb ik mijn eerste opdrachten gekregen, ik bak dus niet alleen voor het thuisfront.
Van iedere taart probeer ik een foto te plaatsen en misschien wel aangevuld met een stukje tekst.
Veel lees- en kijkplezier.